Σύμφωνα με έναν, αυστραλό επιστήμονα, μια ελαφρά διακρανιακή ηλεκτρική διέγερση μπορεί... όχι μόνο να καθαρίζει το μυαλό των ανθρώπων - ειδικά εκείνων που βρίσκονται υπό ψυχολογική πίεση, αλλά και να «φωτίζει» το μυαλό τους, βοηθώντας τους έτσι να βρίσκουν λύσεις στα προβλήματα που τους απασχολούν.
Ο Αλαν Σνάιντερ, του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ και μέλος της περίφημης Βασιλικής Εταιρείας της Μ. Βρετανίας, πραγματοποίησε πειράματα με 60 εθελοντές φοιτητές. Οι εθελοντές καλούνταν να λύσουν μαθηματικούς γρίφους με τους αριθμούς και τα σύμβολα να αποτελούνται από σπίρτα. Η λύση του κάθε γρίφου απαιτούσε τη μετακίνηση της θέσης ενός εκ των σπίρτων.
Αρχικά οι γρίφοι ήταν χαμηλής δυσκολίας. Στη συνέχεια ο ερευνητής χώρισε τους φοιτητές σε δύο ομάδες. Στην πρώτη ομάδα διοχέτευσε ασθενές και αβλαβές ηλεκτρικό ρεύμα στον εγκέφαλό τους διά μέσου του πρόσθιου κροταφικού λοβού, περνώντας το ρεύμα από ένα σημείο ακριβώς μπροστά από το αριστερό αφτί. Στην άλλη ομάδα διοχέτευσε ίδιας έντασης ρεύμα, από το ίδιο σημείο στο δεξί αφτί. Μετά το «εγκεφαλικό ηλεκτροσόκ» ο Σνάιντερ έδωσε στους φοιτητές να λύσουν γρίφους αυξημένης δυσκολίας.
Όπως διαπίστωσε, εκείνοι που είχαν υποστεί το «ηλεκτροσόκ» από τη δεξιά πλευρά είχαν τρεις φορές καλύτερες επιδόσεις από τους άλλους. Σύμφωνα με τον Σνάιντερ, η διακρανιακή διέγερση ενεργοποίησε περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την παραγωγή δημιουργικών σκέψεων και παράλληλα διέκοψε τη δραστηριότητα περιοχών που εμποδίζουν αυτές τις σκέψεις να αναδυθούν.
Βέβαια η επίδρασή της είχε περιορισμένη διάρκεια, αφού η «αναλαμπή» κράτησε για περίπου μία ώρα. Σύμφωνα με τον Σνάιντερ, η μέθοδος μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία ατόμων που έχουν υποστεί εγκεφαλικές βλάβες και αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα, όπως οπτικές διαταραχές.
Ο Αλαν Σνάιντερ, του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ και μέλος της περίφημης Βασιλικής Εταιρείας της Μ. Βρετανίας, πραγματοποίησε πειράματα με 60 εθελοντές φοιτητές. Οι εθελοντές καλούνταν να λύσουν μαθηματικούς γρίφους με τους αριθμούς και τα σύμβολα να αποτελούνται από σπίρτα. Η λύση του κάθε γρίφου απαιτούσε τη μετακίνηση της θέσης ενός εκ των σπίρτων.
Αρχικά οι γρίφοι ήταν χαμηλής δυσκολίας. Στη συνέχεια ο ερευνητής χώρισε τους φοιτητές σε δύο ομάδες. Στην πρώτη ομάδα διοχέτευσε ασθενές και αβλαβές ηλεκτρικό ρεύμα στον εγκέφαλό τους διά μέσου του πρόσθιου κροταφικού λοβού, περνώντας το ρεύμα από ένα σημείο ακριβώς μπροστά από το αριστερό αφτί. Στην άλλη ομάδα διοχέτευσε ίδιας έντασης ρεύμα, από το ίδιο σημείο στο δεξί αφτί. Μετά το «εγκεφαλικό ηλεκτροσόκ» ο Σνάιντερ έδωσε στους φοιτητές να λύσουν γρίφους αυξημένης δυσκολίας.
Όπως διαπίστωσε, εκείνοι που είχαν υποστεί το «ηλεκτροσόκ» από τη δεξιά πλευρά είχαν τρεις φορές καλύτερες επιδόσεις από τους άλλους. Σύμφωνα με τον Σνάιντερ, η διακρανιακή διέγερση ενεργοποίησε περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την παραγωγή δημιουργικών σκέψεων και παράλληλα διέκοψε τη δραστηριότητα περιοχών που εμποδίζουν αυτές τις σκέψεις να αναδυθούν.
Βέβαια η επίδρασή της είχε περιορισμένη διάρκεια, αφού η «αναλαμπή» κράτησε για περίπου μία ώρα. Σύμφωνα με τον Σνάιντερ, η μέθοδος μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία ατόμων που έχουν υποστεί εγκεφαλικές βλάβες και αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα, όπως οπτικές διαταραχές.
Δημοσίευση:24ωρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου