Έχουμε ενα εθνικό σύστημα με τεράστια προβλήματα και πολλές ελλείψεις. Το ιατρικό προσωπικό είναι τουλάχιστον ανεπαρκές. Κέντρα υγείας, καταστήματα ΙΚΑ και νοσοκομεία εκπέμπουν SOS... Άνεργοι γιατροί αρκετοί, προσλήψεις όμως μηδαμινές.
Τα τηλεφωνικά ραντεβού στο ΙΚΑ είναι επιεικώς απαράδεκτα. Ο ασφαλισμένος που θέλει να επισκεπτεί τον γιατρό του πρέπει να περιμένει 30 και 40 ημέρες για να συνταγογραφήσει τα φάρμακά του. Εκεί φυσικά υπάρχει ο ιδιώτης φαρμακοποιός που έρχεται να καλύψει το κενό. Προχορηγεί τα φάρμακα των ασθενών και δεν θέτει έτσι σε κίνδυνο την υγεία του ασθενή. Οι γιατροί από την άλλη δέχονται ισχυρές πιέσεις για «φειδώ» στη συνταγογράφηση. Ως μέτρο θεωρείται αυτονόητο σε μια ευνομούμενη κοινωνία, αρκεί να μη βλάπτει όμως την υγεία των πολιτών. Όταν όμως ο ασθενής ακολουθεί συγκεκριμένο θεραπευτικό σχήμα με συγκεκριμένη δοσολογία και έρχεται το ασφαλιστικό σύστημα και απειλεί τον ιατρό με πρόστιμα 3000€ και άνω αν συνταγογραφήσει την ποσότητα που πρέπει να λαμβάνει ο ασθενής, τότε καταλαβαίνετε ότι τίθεται σε κίνδυνο η υγεία των ασφαλισμένων. Και επειδή τα φάρμακά του ο ασθενής πρέπει να τα πάρει ούτως ή άλλως, το σύστημα ωθεί τον ασφαλισμένο να πληρώσει από την τσέπη του για την παραπάνω ποσότητα. Φυσικά αυτό το κόστος αυτομάτως σημαίνει «βερεσέ από τον φαρμακοποιό». Να πώς γεμίζουν λοιπόν τα τευτέρια των φαρμακοποιών...
Η αγοραστική δύναμη των πολιτών έχει μειωθεί δραματικά λόγω των περικοπών σε μισθούς, συντάξεις. Μέσα σε όλα αυτά προσθέστε και το γεγονός ότι τα ασφαλιστικά ταμεία δεν πληρώνουν τους φαρμακοποιούς (ενδεικτικά το ταμείο των δημοσίων υπαλλήλων οφείλει 9 και πλέον μήνες στους φαρμακοποιούς, ο ΟΓΑ για «τεχνικούς λόγους» καθυστερεί τις πληρωμές, το ΙΚΑ ήδη πληρώνει 10 μέρες καιθυστερημένα εδώ και 1 χρόνο) και έτσι συμπληρώνεται το παζλ της «κοινωνικής ασφάλισης» στην Ελλάδα...
Επιπλέον αρκετά φάρμακα έχουν βγει εκτός λίστας, ενώ πολλά περισσότερα αναμένεται να βγουν εντός του τρέχοντος μήνα. Κολλύρια, κρέμες για δερματοπάθειες, παυσίπονα, φαρμακα για ίλιγγο, αντιεμετικά, φάρμακα του κυκλοφορικού συστήματος, αναλγητικά, αντιβηχικά, αντιδιαρροϊκά αναμένεται να μην αποζημιώνονται από τα ταμεία. Αυτό σημαίνει ότι ο ασφαλισμένος καλείται να τα πληρώσει από την τσέπη του...
Μέσα σε όλα αυτά έχουμε την επιμονή των ασφαλιστικών ταμείων να απαιτούν υπέρογκες εκπτώσεις από τους φαρμακοποιούς. Η αναλογία φαρμακείου-φαρμακοβιομηχανίας 1:3 δεν φαίνεται ότι θα τηρηθεί. Είναι αδιανόητο να απαιτείται 8% έκπτωση από τα φαρμακεία και από την βιομηχανία να λαμβάνεται μόλις το... 2,5% και μάλιστα να υπάρχουν ανείσπρακτα ποσά εδώ και χρόνια.
Τα φάρμακα υψηλού κόστους τα αγοράζει το φαρμακείο από την εταιρεία πληρώνοντας μετρητοίς και τα εισπράττει αρκετούς μήνες αργότερα και μάλιστα με μειωμένο κατά το ήμισυ κέρδος. Με προσωπικά κεφάλαια των φαρμακοποιών δηλαδή γίνεται η κοινωνική πολιτική υπέρ των ασθενών με σοβαρές παθήσεις.
Μόλις τις προηγούμενες ημέρες αποκαλύφθηκε περσινό έγγραφο-φωτιά του υπουργείου εξωτερικών για διμερή συμφωνία με το Ισραήλ σχετικά με την ίδρυση αλυσίδας φαρμακείων εταιρείας Super Pharm στην Αθήνα. Το ξεπούλημα δηλαδή του κράτους σε όλο του το μεγαλείο. Τελικά η συμφωνία αυτή φαίνεται ότι κάπου κόλλησε λόγω των μεγάλων αντιδράσεων από τον φαρμακευτικό σύλλογο σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Όλα αυτά τα γεγονότα οδηγούν σε ένα και μόνο συμπέρασμα. Η Υγεία φέρεται ότι περνάει την σοβαρότερη κρίση όλων των εποχών. Η Υγεία δοκιμάζεται. Το κράτος όχι μόνο μοιάζει ανήμπορο να την υπερασπιστεί, αλλά θα προτιμούσε να την ξεπουλήσει στα μεγάλα συμφέροντα όπως έχουν ξεπουληθεί τόσα άλλα σε ξένους (εθνικοί δρόμοι, αεροδρόμια, η οικονομία μας γενικότερα...)
Οι επιστημονικοί φορεις (ιατροί, φαρμακοποιοί κλπ.) είναι οι μόνοι που μπορούν να την διαφυλάξουν. Αποτελεί χρέος τους για το καλό - πάνω από όλα - των πολιτών. Οι ασφαλισμένοι πρέπει να σταθούν στο πλευρό των φαρμακοποιών στον δίκαιο αγώνα που κάνουν αυτές τις μέρες. Οι φαρμακοποιοί υποστηρίζουν όχι μόνο το προσωπικό τους μέλλον αλλά και την δημόσια υγεία, το υπέρτατο αυτό αγαθό που μερικοί το βλέπουν απλά ως... εμπόρευμα.
http://farmakopoioi.blogspot.com/2011/02/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου